Propozycja zajęć dla grupy młodszej na dzień 02.06.2020r.
Utworzono dnia 02.06.2020
Witam dzieci i rodziców grupy młodszej.
Otwórzcie książki na stronie 74-75 i posłuchajcie opowiadania A. Widzowskiej - "Język migowy".
Od samego rana Ada przygotowywała się na spotkanie z nową koleżanką, Kasią. Okazało się, że tata Kasi jest bardzo zdolnym architektem i będzie pracował w tym samym biurze co tata Ady i Olka. Obie rodziny umówiły się w małej kawiarence w galerii, tuż obok bawialni dla dzieci. Ada bardzo lubiła poznawać nowe osoby i rozmawiać z nimi o tym, w co lubią się bawić. Tym razem Ada była szczególnie przejęta spotkaniem, bo dowiedziała się od rodziców, że Kasia nie słyszy.
– Na żadne ucho? – dopytywała się Ada.
– Ani troszeczkę? – Ani troszeczkę.
– To jak my się będziemy bawić?
– Jestem pewna, że znajdziecie na to sposób – uśmiechnęła się mama.
Ada próbowała zatykać sobie uszy i prosiła Olka, żeby coś do niej mówił.
– Mam fajną siostrę – powiedział Olek.
– Co mówisz? – spytała Ada.
– Moja siostra jest najlepszą siostrą na świecie!
– Ecie-pecie? Nic nie rozumiem… Tej Kasi musi być bardzo trudno – stwierdziła Ada.
W galerii panował gwar. Z głośników płynęła muzyka, w bawialni słychać było piski i śmiech rozbawionych dzieci. Obie rodziny przywitały się słowami „dzień dobry” i podały sobie ręce. Ada stanęła naprzeciwko Kasi i nie wiedziała, czy ma coś powiedzieć, czy nie. Przecież Kasia i tak nie usłyszy. Jednak dziewczynka uśmiechnęła się i rękami zrobiła przyjazny gest. Ada zrozumiała, że to jest powitanie, i odpowiedziała takim samym gestem. Potem Kasia wskazała bawialnię i dziewczynki pobiegły razem na zjeżdżalnię. Po chwili radośnie nurkowały w basenie z kolorowymi piłeczkami. Kasia układała z rąk różne znaki, a Ada próbowała odgadnąć ich znaczenie. Gdy chciała zająć się rysowaniem i kolorowaniem, Ada od razu zrozumiała, o co chodzi. Wspólnie narysowały słonia z wielkimi uszami, a na tych uszach namalowały wszystko, co symbolizuje dźwięki: ptaki, trąbkę, gitarę, śpiewającą panią, a nawet samolot odrzutowy. Potem bawiły się w teatrzyk dłoni i okazało się, że palcami można pokazać wiele rzeczy. Czasami Ada się myliła i nie potrafiła czegoś zrozumieć, ale to było bardzo zabawne. Jak wiele można powiedzieć, nie używając słów!
Wieczorem Ada wciąż rozmyślała o Kasi i o tym, jak wspaniale się z nią bawiła. Tata powiedział córeczce, że osoby niesłyszące porozumiewają się językiem migowym.
– Czy ja też mogę się nauczyć tego języka? – zapytała Ada.
– Oczywiście. A teraz zgadnij, co chcę ci przekazać – tata przytulił Adę i pocałował ją w czoło.
– Dobranoc i kocham cię! – zawołała Ada i odpowiedziała tym samym gestem. – Zrozumiałeś, tatusiu?
Tata uśmiechnął się i pokiwał głową. Miłość nie potrzebuje słów.
Rozmowa na podstawie opowiadania
1. Jak nazywa się język, którym porozumiewała się Kasia ?
2. Jak byście się czuli, gdybyście nie słyszeli tego, co ktoś mówi ?
3. Spróbujcie, jak Ada, zatkać uszy i sprawdzić, czy rozumiecie, co mówi inna osoba ?
Starajcie się poszanować i zrozumieć odmienność innych, starać się zaakceptować ich wygląd, sposób komunikowania się, wiarę oraz kulturę. To wszystko o czym teraz mówimy nazywa się TOLERANCJA.
Zabawa naśladowcza z rodzicem, rodzeństwem.
Rodzic mówi czynności np. czesanie. Zadaniem dziecka jest pokazanie tej czynności.
Zabawa w parach - lustro.
Rodzic pokazuje różne czynności, pozycje - dziecko naśladuje te czynności.
np. Rodzic podnosi ręce do góry, a dziecko robi to samo.
Polecam do obejrzenia film edukacyjny - "My dzieci świata"
LINK DO FILMU: https://youtu.be/zl_dYe03Yx0
M.Czajka
